เมนู

557. อรรถกถาอปรอุตตรเถราปทาน



พึงทราบเรื่องราวในอปทานที่ 7 ดังต่อไปนี้:-
อปทานของท่านพระอุตตรเถระรูปอื่นอีก มีคำเริ่มต้นว่า นิพฺพุเต
โลกนาถมฺหิ
ดังนี้.
แม้พระเถระรูปนี้ ก็ได้เคยบำเพ็ญกุศลมาแล้วในพระพุทธเจ้าพระองค์
ก่อนๆ ได้สั่งสมบุญอันเป็นอุปนิสัยแห่งพระนิพพานไว้เป็นอันมากในภพนั้น ๆ
ในกัปที่ 9 แต่กัปนี้ ในกาลแห่งพระผู้มีพระภาคเจ้า พระนามว่า สิทธัตถะ
ท่านได้เกิดในเรือนอันมีสกุล เจริญวัยแล้ว บรรลุนิติภาวะแล้ว ได้เป็นผู้
เลื่อมใสในพระศาสนา ประกาศตนเป็นอุบาสก. เมื่อพระศาสดาปรินิพพาน
แล้ว อุบาสกนั้น เรียกประชุมหมู่ญาติของตนรวบรวมเครื่องบูชาสักการะมาก
มายแล้ว ได้ทำการบูชาพระธาตุ. ด้วยบุญกรรมอันนั้น เขาจึงได้ท่องเที่ยว
ไปในเทวโลกและมนุษยโลก ในพุทธุปบาทกาลนี้ ได้เกิดในตระกูลพราหมณ์
เมืองสาเกต มีชื่อว่า อุตตระ เจริญวัยแล้ว ไปเมืองสาวัตถีด้วยการงานบาง
อย่าง มองเห็นยมกปาฏิหาริย์ ที่พระศาสดาทรงกระทำแล้ว ณ โคนต้น
คัณฑามพพฤกษ์แล้วเลื่อมใส มีศรัทธาเจริญยิ่งขึ้นด้วยเทศนากาฬการามสูตร
อีกบรรพชาแล้ว ไปยังกรุงราชคฤห์กับพระศาสดา ได้อุปสมบทแล้ว เที่ยว
จาริกไปอย่างนั้นแล เริ่มเจริญวิปัสสนาไม่นานนักแลก็ได้อภิญญา 6. ก็ท่าน
เป็นผู้ได้อภิญญา 6 เมื่อพระศาสดาประทับอยู่ในกรุงสาวัตถี จึงออกจาก
กรุงราชคฤห์ไปยังกรุงสาวัตถีเพื่ออุปัฏฐากพระพุทธเจ้า ถูกพวกภิกษุถามว่า
อาวุโส กิจแห่งการบวช ท่านทำให้ถึงที่สุดได้แล้วหรือ จึงได้พยากรณ์ความ
เป็นพระอรหันต์แล้ว.

ก็ท่านได้บรรลุพระอรหัตแล้ว เกิดความโสมนัสใจ เมื่อจะประกาศ
ถึงเรื่องราวที่ตนเคยได้ประพฤติมาแล้วในกาลก่อน จึงกล่าวคำเริ่มต้นว่า
นิพฺพุเต โลกนาถมฺหิ ดังนี้. คำนั้นทั้งหมด มีเนื้อความง่ายทั้งนั้น เพราะ
ข้าพเจ้าได้กล่าวความหมายไว้แล้วในหนหลังแล.
จบอรรถกถาอปรอุตตรเถราปทาน

ภัททชิเถราปทานที่ 8 (558)



ว่าด้วยบุพจริยาของพระภัททชิเถระ



[148] ในครั้งนั้น ข้าพเจ้าได้ลงสู่สระ
บัว ได้ถอนเหง้าบัว อันเป็นอาหารที่ช้างชอบ
เสพในสระนั้นขึ้นมาเพราะเหตุที่มีความหิว.
ในสมัยนั้น พระผู้มีพระภาคพุทธเจ้า
พระนามว่า ปทุมุตตระ ผู้ทรงไว้ซึ่งความสูงสุด
ผู้กำลังเสด็จมาทางอากาศ.
ผ้าบังสุกุลจีวร ปลิวสะบัดอยู่ ในครั้งนั้น
ข้าพเจ้าได้ยินเสียง ข้าพเจ้าจึงแหงนหน้าขึ้นมอง
ดูเบื้องบน ได้เห็นพระพุทธเจ้า ผู้นายกของโลก.
ข้าพเจ้ายืนสงบอยู่ในที่นั้นนั่นแหละ ได้
ทูลอาราธนาพระโลกนายกให้ทรงรับน้ำผึ้ง พร้อม
กับเหง้าบัว น้ำนม เนยใส และเหง้าบัว.
พระพุทธเจ้า ผู้มีพระจักษุ ทรงรับภิกษา
แล้ว เพื่อทรงอนุเคราะห์ข้าพเจ้า แต่นั้นพระ-